روز صفر: منظور همان روز انجام عمل كاشت مو مي‌باشد.
روزهاي 1 – 5: دو هفته پس از عمل كاشت مو، پراهميت‌ترين زمان از نظر مراقبت پس از كاشت مو به شمار مي‌آيند. در 5 روز اول پس از عمل، بيمار در قسمت پيشاني و پشت سر كه موها از آنجا برداشت شده است، گرفتار ورم خواهد شد. همچنين پوست سر در ناحيه بريدگي‌هاي ريزي كه براي كاشت موهاي تازه ايجاد شده است، قرمز مي‌شود. اين قرمزي غالبا يك تا دو هفته پس از عمل برطرف مي‌شود. حساسيت ناحيه دهنده مو نيز پس از گذشت چند روز كاملاً برطرف مي‌شود.
روز صفر: منظور همان روز انجام عمل كاشت مو مي‌باشد.
روزهاي 1 – 5: دو هفته پس از عمل كاشت مو، پراهميت‌ترين زمان از نظر مراقبت پس از كاشت مو به شمار مي‌آيند. در 5 روز اول پس از عمل، بيمار در قسمت پيشاني و پشت سر كه موها از آنجا برداشت شده است، گرفتار ورم خواهد شد. همچنين پوست سر در ناحيه بريدگي‌هاي ريزي كه براي كاشت موهاي تازه ايجاد شده است، قرمز مي‌شود. اين قرمزي غالبا يك تا دو هفته پس از عمل برطرف مي‌شود. حساسيت ناحيه دهنده مو نيز پس از گذشت چند روز كاملاً برطرف مي‌شود.
روزهاي 6 – 10: در اين مقطع زماني، بيمار ديگر ورمي نخواهد داشت و قرمزي پوست هم بايست كاملاً برطرف شده يا خيلي ناچيز باشد. در ناحيه هر يك از واحدهاي فاماكاما كاشته شده، يك پوسته ريز تشكيل مي‌شود كه در واقع لايه پوست خشك شده است. در طول اين مدت، پزشكان متخصص با شستشوي كامل گرافت‌هاي مو و سپس مالش ملايم آن‌ها با نوك انگشت، اين پوسته‌هاي ريز را برمي‌دارند. تا روز دهم پس از عمل، تمام اين پوسته‌ها برطرف شده و موهاي كاشته شده ظاهري شبيه به موي كوتاه شده خواهد داشت. درنهايت در حدود روز دهم، بخيه‌هاي ناحيه زخم‌ها كشيده مي‌شود.
هفته 2 – 3: در اين زمان موهاي كاشته شده آغاز به ريزش مي‌كند و تا پايان هفته سوم و اوايل هفته چهارم، اغلب اين موها مي‌ريزد. البته اين يك مرحله طبيعي از فرايند بهبودي موهاست و اتفاق غيرمنتظره‌اي نيست. دليل ريزش موهايي كه به‌تازگي كاشته شده‌اند آن است كه تار اصلي مو از درون فاماكول رها مي‌شود، اما خود واحد فاماكاما و پياز مو كاملاً سالم مي باشند و يك تار موي تازه از درون آن‌ها رشد مي‌كند. درواقع اين قسمتي از چرخه طبيعي رشد موهاست.
آخر ماه 1 – اول ماه 2: فاماكول‌هاي مو در چرخه طبيعي رشد خود، وارد مرحله استراحت مي‌شوند. طول مرحله استراحت موها قبل از آنكه آغاز به رشد مجدد كنند، مي‌تواند خيلي فرقدار باشد. در اين مرحله مقدار موهايي كه روي سر هست، دقيقاً مشابه با زمان قبل از انجام عمل است و اشخاص مي‌توانند با همان وضعيت ظاهري كه قبل از عمل داشته‌اند در انظار ظاهر شوند. در اين زمان اشخاص مي‌توانند موهاي خود را هر طور كه مايلند حالت بدهند يا رنگ كنند.
ماه‌هاي 2 – 4: موهاي تازه بايست در اين زمان آغاز به بيرون آمدن كنند. در برخي از بيمارها، رشد موهاي تازه به فاصله كوتاهي پس از بيرون آمدن مو آغاز مي‌شود، اما در برخي ديگر موها ديرتر آغاز به رشد مي‌كند. موهاي تازه را در اين مرحله مي‌توان ديد اما به خاطر آنكه بايست از زير پوست سر خارج شود، به‌صورت نازك و كم‌پشت ديده مي‌شود. قسمت عمده موهاي طبيعي نيز در اين زمان دوباره رشد ميكنند. ناحيه دهنده مو نيز كاملاً بهبود پيدا مي‌كند و قرمزي آن برطرف مي‌شود.
ماه‌هاي 5 – 9: در اين زمان، مقدار قابل‌ملاحظه‌اي از موهاي تازه در ناحيه پوست سر ديده مي‌شود. موهاي كاشته شده غالبا كم‌پشت‌تر مي باشند و طول تعداد زيادي از آن‌ها در حدود 8 سانتي‌متر يا بيشتر است و مي‌توان آن‌ها را كوتاه كرد. در اواخر اين مرحله زماني، تغييرات محسوسي در موهاي تازه ايجاد مي‌شود و آغاز به ضخيم و پر پشت شدن ميكنند. در پايان ماه ششم، ناحيه دهنده مو نيز به‌طور كامل بهبود پيدا خواهد كرد. حالت انعطاف‌پذير و طبيعي پوست سر در ناحيه دهنده نيز تا قبل از ماه نهم كاملاً باز مي گردد.
سال اول: در حدود 80 درصد از رشد موهاي كاشته شده، در سال اول حاصل مي‌شود. اغلب اين موها از پوست سر بيرون مي‌آيد. ممكن است بيمار ببيند كه موهاي تازه رشد كرده، كمي پيچ‌دار و فر خورده است. اين حالت موها به خاطر زخم‌هاي خيلي ريزي است كه در ناحيه كاشت پياز مو ايجاد شده است. در طول سال بعد، اين حالت موها برطرف مي‌شود و موها ظاهر طبيعي خود را به دست مي‌آورد.
سال دوم: ظاهر نهايي موهاي كاشته شده در اين زمان قابل‌مشاهده خواهد بود. در برخي از اشخاص ظاهر كامل مو در پايان سال اول حاصل مي‌شود، اما در برخي ديگر بيرون آمدن موها و افزايش تراكم و ضخامت آن‌ها به زمان بيشتري نياز دارد. علاوه بر آن، همزمان با بلندتر شدن موها، تراكم و پرپشتي آن‌ها نيز بيشتر مي‌شود، به اين دليل كه حجم موها در ناحيه كاشته شده افزايش پيدا مي‌كند.